In een wereld waarin we vaak alleen de glanzende buitenkant van andermans leven zien, wil ik mijn persoonlijke verhaal delen. Dit is geen verhaal van perfectie, maar een reis van zelfontdekking, pijnlijke herinneringen en uiteindelijk herwonnen eigenwaarde. Ik hoop dat mijn ervaring je kan inspireren om te geloven dat je kan opstaan, ongeacht je verleden.
Een jeugd in de schaduw
Mijn jeugd was gehuld in stilte. Praten was geen optie in ons huis. Mijn moeder, gekweld door haar eigen onverwerkte emoties, koos voor zwijgen. Mijn vader, worstelend met zijn geestelijke gezondheid, was vaak afwezig vanwege opnames in het ziekenhuis. Op negenjarige leeftijd belandde ik met mijn zusjes op kostschool, ver verwijderd van ons thuis. De weekenden brachten we door bij oma, terwijl mijn vader in het ziekenhuis verbleef. Of niet in staat was voor ons te zorgen.
Op elfjarige leeftijd keerde ik terug naar mijn moeder en haar nieuwe vriend. Hij misbruikte mijn vertrouwen en mijn lichaam op een manier die me deed geloven dat ik niets waard was. Praten over mijn ervaringen was ondenkbaar; ik voelde me niet serieus genomen. Mijn moeder reageerde met de woorden, jij bent straks uit huis en ik wil niet alleen achter blijven. Dit stak enorm. Het voelde als een trap na.
De ontdekking en de pijn
Net voor mijn eerste huwelijk stortte ik in. Het was het breekpunt dat me dwong om hulp te zoeken bij een psycholoog. Daar begon ik te graven naar de diepe wortels van mijn pijn. Het ging toen alleen om seksueel misbruik.
Het gebrek aan erkenning en liefde in mijn gezin waren evenzeer destructief, dit kwam pas jaren later naar boven. Ik begon na mijn destructieve relatie te leren over narcisme en de disfunctionele dynamiek die mijn jeugd vormde. Het was als het leggen van een puzzel van mijn verleden, stukje bij beetje. Wat een verdriet kwam er naar boven, niet normaal.
Waarom herstel zo belangrijk is
Herstel gaat niet alleen over het verwerken van trauma. Het is een veelomvattende reis naar het herstellen van je eigenwaarde, het doorbreken van destructieve patronen en het creëren van gezonde relaties. Het is een proces van zelfontdekking dat je krachtiger maakt dan je ooit had gedacht.
Zelfliefde: Een cruciaal onderdeel van mijn herstelproces was het leren van zelfliefde. Na jaren van zelftwijfel en het gevoel niet goed genoeg te zijn, moest ik mezelf leren vergeven. Ik moest accepteren dat ik niet de schuldige was, maar het slachtoffer. Het was een moeilijke weg, maar elke stap bracht me dichter bij het herstellen van mijn eigenwaarde.
Gezonde relaties: Tijdens mijn reis van herstel leerde ik ook het belang van gezonde relaties. Ik begon grenzen te stellen, iets wat ik nooit eerder had gedaan. Ik stopte met het accepteren van gedrag dat mijn grenzen overschreed en koos voor mensen die me respecteerden en steunden. Dit was een keerpunt in mijn herstel, want het hielp me om mijn eigenwaarde te beschermen en te versterken. Hierdoor zie ik bepaalde mensen niet meer omdat het niet goed voor me is.
Zelfbewustzijn: Herstel opende mijn ogen voor mijn eigen gedrag en patronen. Ik begon te begrijpen waarom ik bepaalde keuzes maakte in relaties en hoe mijn verleden daar invloed op had. Zelfbewustzijn was essentieel voor het doorbreken van de cyclus van zelfdestructieve patronen en het nemen van gezondere beslissingen voor mijn toekomst.
Veelzijdigheid: Een van de belangrijkste lessen die ik tijdens mijn herstel leerde, was dat het geen lineair proces is. Het omvatte terugvallen en momenten van twijfel, maar ook kleine overwinningen die mijn veerkracht versterken. Elk obstakel dat ik overwon, maakte me sterker en gaf me hoop voor de toekomst.
Wil jij dit ook?
Ik ben opnieuw begonnen. Dit jaar heb ik mijn leven opnieuw opgebouwd, met een partner die mijn verleden respecteert en accepteert, inclusief mijn gehandicapte zoon. Ik heb mijn verdriet en trauma achtergelaten en heb mezelf bevrijd van de ketenen die me zo lang hebben vastgehouden.
Als je dit leest en je herkent jezelf in mijn verhaal, weet dan dat je niet alleen bent. Je hebt de kracht om opnieuw te beginnen, je eigen verhaal te schrijven en je eigenwaarde te herwinnen. Het is een reis die de moeite waard is, vol met uitdagingen maar ook met groei en herstel. Je bent sterker dan je denkt, en er is altijd hoop voor een betere toekomst.
Met vriendelijke groet,
Annick Verboven | Narcisme Coach
Interview Metro: Hoe je een relatie met een narcist goed kan beëindigen